Obszar Parku Narodowego „Bory Tucholskie” położony jest na południowym skraju historycznego Pomorza. W krainie przyrodniczo–leśnej Bory Tucholskie. Natomiast w ujęciu etnograficznym położony jest peryferyjnie do Kaszub, a część którą zajmuje, w tym podziale, stanowi Ziemia Zaborska. Natomiast w ujęciu fizycznogeograficznym położony jest głównie na Równinie Charzykowskiej, w swej południowo–wschodniej części w Borach Tucholskich, a w południowej części na Pojezierzu Krajeńskim.
Pograniczne położenie obecnego obszaru Parku Narodowego „Bory Tucholskie” w stosunku do dawnych historycznych podziałów administracyjnych, powodowało częste zmiany przynależności: plemiennej, własnościowej, czy administracyjnej. Skutkowało to poddaniem się wielokulturowym wpływom zewnętrznym.
W samym Parku Narodowym „Bory Tucholskie” praktycznie nie znajdziemy śladów po osadnictwie czy innych obiektów związanych z kulturą tego regionu. Natomiast pozostały nazwy po osadach np.: Stara Piła (Pilla Müle), Glabus, Josephberg, Neumühl. W katalogu stanowisk archeologicznych można znaleźć informacje o 7 obozowiskach pochodzących z mezolitu – środkowa epoka kamienna. W innych historycznych dokumentach przeczytamy o działającym w XVIII w., w pobliżu osady Józefowo, wapienniku.
Należy jednak wspomnieć o zajęciach miejscowej ludności, które nie pozostały bez wpływu na obecne obszar Parku. Należy tu bez wątpienia prowadzenie gospodarki leśnej, łowiectwa, bartnictwa, rybołówstwa i wypasu zwierząt w lasach i na polanach śródleśnych.