/Adam Mickiewicz/
Świteź
Białawem kwieciem, jak białe motylki,
Unoszą się nad topielą;
List ich zielony, jak jodłowe szpilki,
Kiedy je śniegi pobielą.
Za życia cnoty niewinnej obrazy,
Jej barwę mają po zgonie,
W ukryciu żyją i nie cierpią skazy,
Śmiertelne nie tkną ich dłonie. (...)
Kto tylko ściągnął do głębini ramie,
Tak straszna jest kwiatów władza,
Że go natychmiast choroba wyłamie, I
śmierć gwałtowna ugadza.
Choć czas te dzieje wymazał z pamięci,
Pozostał sam odgłos kary,
Dotąd w swych baśniach prostota go święci,
I kwiaty nazywa Cary".
W dniach 19-20 kwietnia 2024 r. w Centrum Edukacji Parku Narodowego "Bory Tucholskie" odbyła się konferencja naukowa pt. "Stan zachowania i perspektywy ochrony jezior lobeliowych w Polsce". W Polsce jezior lobeliowych jest zaledwie ok. 170 z tego powodu zawsze wzbudzały zainteresowanie świata nauki. W obecnych czasach, gdy obserwujemy poważne zmiany klimatyczne, zainteresowanie tymi jeziorami nabiera szczególnego znaczenia. Stąd potrzeba spotkania i podzielnia się zgromadzoną wiedzą na temat tych jezior, w tym również niezwykłej rośliny, jaką jest lobelia jeziorna. Miejscem tych obrad nie bez przyczyny stał się Park Narodowy. To właśnie tu znajduje się ich aż 8 i wszystkie są doskonale zachowane. To tu znajduje się Jezioro Gacno Wielkie, które jako pierwsze zostało tak dokładnie zbadane, również przez międzynarodową grupę paleoekologów.
Miejsce i czas konferencji zbiegły się również z benefisem profesora dr hab. Józefa Szmei, który od początku istnienia Parku zasiada w jego Radzie Naukowej i już drugą kadencję jej przewodniczy. Od początku swojej kariery zawodowej zajmował się jeziorami lobeliowymi, w tym również na terenie Parku. Konferencja była okazją do złożenia podziękowań tej wybitej postaci, jaką jest prof. J. Szmeja.
/MK/
Świteź
Białawem kwieciem, jak białe motylki,
Unoszą się nad topielą;
List ich zielony, jak jodłowe szpilki,
Kiedy je śniegi pobielą.
Za życia cnoty niewinnej obrazy,
Jej barwę mają po zgonie,
W ukryciu żyją i nie cierpią skazy,
Śmiertelne nie tkną ich dłonie. (...)
Kto tylko ściągnął do głębini ramie,
Tak straszna jest kwiatów władza,
Że go natychmiast choroba wyłamie, I
śmierć gwałtowna ugadza.
Choć czas te dzieje wymazał z pamięci,
Pozostał sam odgłos kary,
Dotąd w swych baśniach prostota go święci,
I kwiaty nazywa Cary".
W dniach 19-20 kwietnia 2024 r. w Centrum Edukacji Parku Narodowego "Bory Tucholskie" odbyła się konferencja naukowa pt. "Stan zachowania i perspektywy ochrony jezior lobeliowych w Polsce". W Polsce jezior lobeliowych jest zaledwie ok. 170 z tego powodu zawsze wzbudzały zainteresowanie świata nauki. W obecnych czasach, gdy obserwujemy poważne zmiany klimatyczne, zainteresowanie tymi jeziorami nabiera szczególnego znaczenia. Stąd potrzeba spotkania i podzielnia się zgromadzoną wiedzą na temat tych jezior, w tym również niezwykłej rośliny, jaką jest lobelia jeziorna. Miejscem tych obrad nie bez przyczyny stał się Park Narodowy. To właśnie tu znajduje się ich aż 8 i wszystkie są doskonale zachowane. To tu znajduje się Jezioro Gacno Wielkie, które jako pierwsze zostało tak dokładnie zbadane, również przez międzynarodową grupę paleoekologów.
Miejsce i czas konferencji zbiegły się również z benefisem profesora dr hab. Józefa Szmei, który od początku istnienia Parku zasiada w jego Radzie Naukowej i już drugą kadencję jej przewodniczy. Od początku swojej kariery zawodowej zajmował się jeziorami lobeliowymi, w tym również na terenie Parku. Konferencja była okazją do złożenia podziękowań tej wybitej postaci, jaką jest prof. J. Szmeja.
/MK/