Idź do
/Adam Mickiewicz/

Świteź

Białawem kwieciem, jak białe motylki,

Unoszą się nad topielą;

List ich zielony, jak jodłowe szpilki,

Kiedy je śniegi pobielą.

 
Za życia cnoty niewinnej obrazy,

Jej barwę mają po zgonie,

W ukryciu żyją i nie cierpią skazy,

Śmiertelne nie tkną ich dłonie. (...)

 
Kto tylko ściągnął do głębini ramie,

Tak straszna jest kwiatów władza,

Że go natychmiast choroba wyłamie, I

śmierć gwałtowna ugadza.

 
Choć czas te dzieje wymazał z pamięci,

Pozostał sam odgłos kary,

Dotąd w swych baśniach prostota go święci,

I kwiaty nazywa Cary".

 

W dniach 19-20 kwietnia 2024 r. w Centrum Edukacji Parku Narodowego "Bory Tucholskie" odbyła się konferencja naukowa pt. "Stan zachowania i perspektywy ochrony jezior lobeliowych w Polsce". W Polsce jezior lobeliowych jest zaledwie ok. 170 z tego powodu zawsze wzbudzały zainteresowanie świata nauki. W obecnych czasach, gdy obserwujemy poważne zmiany klimatyczne, zainteresowanie tymi jeziorami nabiera szczególnego znaczenia. Stąd potrzeba spotkania i podzielnia się zgromadzoną wiedzą na temat tych jezior, w tym również niezwykłej rośliny, jaką jest lobelia jeziorna. Miejscem tych obrad nie bez przyczyny stał się Park Narodowy. To właśnie tu znajduje się ich aż 8 i wszystkie są doskonale zachowane. To tu znajduje się Jezioro Gacno Wielkie, które jako pierwsze zostało tak dokładnie zbadane, również przez międzynarodową grupę paleoekologów.

Miejsce i czas konferencji zbiegły się również z benefisem profesora dr hab. Józefa Szmei, który od początku istnienia Parku zasiada w jego Radzie Naukowej  i już drugą kadencję jej przewodniczy. Od początku swojej kariery zawodowej zajmował się jeziorami lobeliowymi, w tym również na terenie Parku. Konferencja była okazją do złożenia podziękowań tej wybitej postaci, jaką jest prof. J. Szmeja.

/MK/